Sa isang ospital, may dalawang pasyente na kapwa nadapuan ng parehong karamdaman at kasalukuyang naghihintay na lamang sa napipintong wakas. Kahit hindi napag-uusapan, batid nila ang pagiging malapit sa isa't-isa. Sa mga huling sandali ng buhay, isang kayamanan ang makatagpo ng pag-ibig - totoong pag-ibig, hindi madamot, hindi mapanghusga.
Parehong ulila sa pamilya, wala na silang pwedeng paghugutan ng lakas ng loob kundi ang isa't-isa. Isang hapon, sa hardin ng ospital, nagkita ang dalawa.
"Kumusta ka na?" tanong ng lalaki.
"Mabuti naman, ikaw?" tugon ng isa.
"Ganun pa din naman, pareho lang din ng kahapon, at pareho lang din ng patutunguhan," sagot naman ng lalaki.
"Ikaw naman, huwag mo nang ipaalala yan. I-enjoy nalang natin ang natitira pang oras." sabi ng babae sabay kindat.
Napangiti ang lalaki. Umupo ang dalawa sa tabi ng maliit na fountain, tahimik at waring kuntento na na magkasama silang dalawa.
"Gusto mo ba akong samahan sa kuwarto ko mamaya?" Biglang naitanong ng lalaki. Nagulat ang babae at waring napaisip kung ano ang kanyang isasagot. "Hindi ba bawal yun? at saka nakakahiya," mahinhing sagot ng babae.
"Sige na, para may magawa naman tayong iba, nakakasawa na din dito sa hardin, hindi pa tayo makapag-usap ng walang umiistorbo sa atin, at saka may gusto sana akong ipakita sayo," depensa ng lalaki.
Nagkulay rosas ang pisngi ng babae, kunyaring nag-isip ng isasagot at sinabing "O sige, puntahan nalang kita mamaya pagkatapos ng hapunan."
Naghiwalay ang dalawa na may mga ngiti sa labi.
Pagkatapos ng hapunan, pumunta ang babae sa silid ng lalaki at kumatok. "Pasok," tugon ng lalaki mula sa kabila. Dahan dahang binuksan ng babae ang pinto, pumasok at sumilip sa labas bago tuluyang isinara at ikandado ang pinto.
Hindi makatingin ng diretso ang babae sa lalaki. Ilang sandali pa ang lumipas bago nakuhang basagin ng lalaki ang katahimikan. "Salamat at pumunta ka." Umupo ito sa gilid ng kanyang higaan at tinapik ang espasyo sa kanyang tabi. "Tabihan mo ako dito, pero pakipatay mo muna ang ilaw". Nakita ng lalaki na medyo nahihiya ang babae kaya pahabol na nagsabi, "Baka kasi biglang kumatok ang mga nurse kapag nakitang nakabukas pa ang ilaw ko. Alam mo naman ang mga yun"
Kunwaring nag-alangan ang babae, at pinatay ang ilaw. "Halika na rito sa tabi ko," udyok ng lalaki. Dahan dahang lumapit ang babae sa lalaki at umupo sa tabi nito.
Nakaupo lamang ang dalawa, naghihintayan. "Ano ba yung sinasabi mo kaninang ipapakita sa kin?" nakuha ding magsalita ng babae. May kaunti pang liwanag na tumatagos mula sa mga ilaw sa labas kaya't kinuha ng lalaki ang kumot at itinaklubong sa kanilang dalawa. "Halika, lumapit ka pa dito," bulong ng lalaki. Lumapit ang babae, "Lapit pa."
Halos magkadikit na ang mukha ng dalawa. Dahan dahang nilapit ng lalaki ang kanyang kamay sa at pabulong nitong sinabi. "Tignan mo itong relo ko oh, umiilaw!"
"Wow!!! Ang galeng!!! Cool!!!"
...
